จากภาพ ด้านหน้าเป็นอาคารไม้ห้องแถวเก่าๆที่ยังใช้สังกะสี แบบดั้งเดิมที่มีความเสื่อมโทรมจากการใช้งานมาหลายสิบปี มีหลังคาบางส่วนรั่ว และพื้นที่ผุพัง และเมื่อนึกถึงผู้ที่อาศัยที่อาคารนี้ก็คาดเดาว่า เป็นกลุ่มผู้ที่ด้อยโอกาส ไม่ว่าจะเป็นด้านการเงิน หรือคุณภาพชีวิตประจำวัน สุขอนามัยสิ่งแวดล้อมและในที่อยู่อาศัย ในขณะที่พื้นหลังของอาคารเก่าแก่นี้ เป็นตึกสูงที่ดูหรูหรา ทันสมัย ผู้ที่อาศัยอยู่ต้องมีฐานะพอสมควรที่จะสามารถเข้าไปอยู่อาศัยได้ พวกเขาคงมีชีวิตที่ดี มีเครื่องใช้ที่สะอาด ถูกหลักอนามัย
ภาพนี้อดที่จะทำให้เปรียบเทียบไม่ได้ว่าในขณะที่หลายๆคนมีชีวิตที่ดี ดูหรูหรา สวยงาม แต่ยังมีครอบครัวบางครอบครัวที่ยังคงมีชีวีตด้อยคุณภาพ ที่หลบซ่อนอยู่หลังตึกสูงระฟ้าเหล่านี้ โดยพวกเขารอหน่วยงานรัฐเข้าไปช่วยเหลือ พัฒนา เพราะอย่างน้อย การมีที่อยู่อาศัยที่มีมาตรฐาน หรือการมีชีวิตที่ดีขึ้นและมีคุณภาพเท่าเทียมกันของประชาชนนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวร กรรม หรือแต้มบุญ แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นคุณภาพชีวิตพื้นฐาน ที่คนทั่วไปควรที่จะได้รับเท่ากัน