จะขายหน้าก็ขายให้ได้เงิน บริษัททำหุ่นยนต์รับซื้อหน้าคนเพื่อเป็นแบบหุ่นยนต์ในราคาราว 4 ล้านบาท

ขึ้นชื่อว่า “ขายหน้า” ในสำนวนไทยอย่างเราก็คงไม่ใช่เรื่องดี แต่ยุคนี้ “หน้า” เป็นสิ่งที่ขายได้จริง ๆ และไม่ใช่ขายในแง่ของ “ขายหน้าตา” แบบในอุตสาหกรรมบันเทิงด้วย

เพราะตอนนี้มีบริษัททำหุ่นยนต์ลึกลับกำลังประกาศรับซื้อ “หน้า” ของคุณไปเป็นแบบให้หุ่นยนต์ที่จะทำมาเป็นพันเป็นหมื่นตัวทั่วโลก ในราคา 100,000 ปอนด์ หรือคิดเป็นเงินไทยเกือบ 4 ล้านบาท

นี่อาจฟังดูเพี้ยนมาก แต่เป็นเรื่องจริง ที่ประกาศอยู่บนเว็บของบริษัท Geomiq บริษัทสัญชาติอังกฤษที่รับทำหุ่นยนต์ โดยทางบริษัทแจ้งว่ามีลูกค้าที่มาทำหุ่นยนต์กำลังประสบปัญหา หาหน้าให้หุ่นยนต์ไม่ได้ และต้องการจะรับซื้อหน้าคนที่ดู “เป็นมิตร” พอที่จะเป็นแบบให้หุ่นยนต์ที่จะผลิตมาใช้ตามบ้านเรือนอันเป็นสินค้าของบริษัท (ดูประกาศได้ที่ http://bit.ly/2PcxtIL)

มันอาจฟังดูตลก เพราะทุกวันนี้ เราแทบจะใช้ AI ผลิต “หน้าคนจำลอง” ที่เหมือนคนจริง ๆ แต่ไม่ใช่หน้าคนที่มีอยู่จริงได้แล้ว ทำไมบริษัทที่ดูไฮเทคถึงมาประกาศรับซื้อหน้าคนถึง 4 ล้านบาทกันล่ะ? แต่ในความเป็นจริง ถ้ามองในเชิงการออกแบบผลิตภัณฑ์แล้ว นี่คือ “หน้าตา” ของผลิตภัณฑ์ และงบประมาณในการซื้อหน้าคนที่เหมาะสมที่สุดไปใส่หุ่นยนต์ในราคา 4 ล้านนี่ก็ไม่ใช่งบประมาณที่มากมายเลยของบริษัทที่จะทำอะไรในสเกลนี้

ตรงนี้อาจสงสัยอีกว่า แล้วหุ่นยนต์มันไม่มีหน้าเลยหรือ “หน้าเหมือนหุ่นยนต์” ไม่ได้เหรอ? มันก็ยังทำงานได้นี่ เพราะ “หน้า” นี่มันแทบไม่มีหน้าที่อะไรเลยสำหรับหุ่นยนต์ ในความเป็นจริงคือ การออกแบบหุ่นยนต์แบบ “ไม่แคร์หน้า แคร์แต่ฟังก์ชัน” เป็นวิธีคิดเรื่องการออกแบบหุ่นยนต์มานานแล้ว แต่คนออกแบบหุ่นยนต์ก็ตระหนักเรื่อย ๆ ว่าวิธีคิดแบบนี้มันใช้ได้แต่กับพวกหุ่นยนต์ในโรงงาน มันใช้กับหุ่นยนต์ตามบ้านเรือนไม่ได้

เพราะถ้าหุ่นยนต์หน้าตา “หลอน” ไป แม้ว่าจะทำงานได้ดีทุกอย่าง มันก็เป็นเหตุผลเพียงพอให้คนไม่ซื้อไปใช้ตามบ้านเรื่องแน่ ๆ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ทางบริษัทระบุชัดเจนเลยว่าต้องการ “ใบหน้า” ที่เป็นมิตรที่สุด เพราะนั่นแทบจะเป็นตัวชี้วัดว่าคนจะซื้อหุ่นยนต์ไปใช้หรือไม่ และนั่นก็มาจากธรรมชาติของมนุษย์ที่เราค่อนข้างจะใส่ใจ “หน้าตา” นั่นเอง

ถ้าจะถามลึกไปอีก ทำไมบริษัทถึงต้องซื้อ “หน้าตา” ล่ะ? มันมีกฎหมายอะไรที่ห้ามบริษัทเอาหน้าตาคนจริง ๆ คนดัง ฯลฯ มาใช้ทำหุ่นยนต์? บางคนอาจนึกถึงกฎหมายลิขสิทธิ์ แต่ในความเป็นจริง “หน้าตา” ของเรานี่ไม่มีลิขสิทธิ์นะครับ เอาหน้าคนอื่นไปทำหน้ากากนี่ไม่ใช่การละเมิดลิขสิทธิ์แน่ ๆ ไม่ว่าจะกฎหมายประเทศไหน อย่างไรก็ดี “หน้าตา” ของคน ถ้าถูกนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต ส่วนใหญ่มันจะไปผิดพวกกฎหมายโฆษณา คือคุณจะเอาหน้าหรือภาพคนอื่นไปโฆษณาสินค้าไม่ได้ มันผิดกฎหมาย (แต่เอามาทำหน้ากากใส่เองนี่ไม่ผิด) ซึ่งเคสแบบนี้จริง ๆ บ้านเราก็อาจคุ้น ๆ ว่าเคยเกิด เช่นการเอารูปดาราไปใส่โฆษณาอาบอบนวด เป็นต้น

เหตุผลดังนี้มันเลยทำให้ “หน้าตา” ที่จะเอาไปใส่หุ่นยนต์เลยเป็นสิ่งที่ต้อง “ซื้อ” หรือทำสัญญาอนุญาตให้ชัดเจน เพื่อไม่ให้เป็นปัญหาภายหลัง เพราะนี่คือสินค้าที่จะขายไปทั้งโลก

และก็แน่นอน บริษัทไม่ได้ใจดีแบบว่าใครเสนอขายหน้าตาเข้าไปบริษัทจะซื้อหมด เพราะบริษัทน่าจะต้องการหน้าแบบเดียว หรือไม่กี่แบบ เพื่อเอาไปใส่หุ่นยนต์รุ่นต่าง ๆ ของบริษัท ดังนั้นผู้โชคดีก็น่าจะมีคนเดียวหรือไม่กี่คนเท่านั้น

ซึ่งถ้าคุณคิดว่าคุณเป็นคนหน้าตาเป็นมิตร และไม่มีปัญหาที่จะมีการผลิตหุ่นยนต์เป็นพันเป็นหมื่นตัวที่หน้าเหมือนคุณออกมา ลองเมลรูปคุณไปได้ที่ [email protected] ครับเขายังรับซื้ออยู่ เพราะ 4 ล้านบาทก็ไม่ใช่เงินน้อย ๆ เลย เป็นเงินก้นที่ถ้าได้มาทีก็เปลี่ยนชีวิตได้เลยจะว่าไปในบริบทบ้านเรา