แก่ไปไม่มีใครเลี้ยงแล้วไง? ผลวิจัยชี้คู่รักที่ไม่มีลูก ‘ไม่เสียใจ’ แม้ว่าแก่ตัวไปจะไร้ทายาท

ทุกวันนี้คนแต่งงานแล้วตัดสินใจมีลูกกันน้อยลงมาก ถ้าเทียบกับสถิติในสหรัฐอเมริกาเมื่อประมาณ 60 ปีก่อน ‘ผู้ใหญ่’ ประมาณ 2 ใน 3 แต่งงาน และผู้หญิงแต่ละคนมีลูกเฉลี่ย 2 คน แต่พอตัดมาราวปี 2020 ‘ผู้ใหญ่’ แค่ประมาณครึ่งเดียวเท่านั้นที่แต่งงาน และตอนนี้ผู้หญิงอเมริกันมีลูกโดยเฉลี่ยแค่ 1.5 คนเท่านั้น

ที่ยกตัวอย่างอเมริกา เป็นเพราะนี่คือเประเทศที่เก็บข้อมูลชัดเจนแบบเทียบข้ามยุคได้ แต่จริงๆ ปรากฏการณ์แบบที่ว่านี้ไม่ใช่เกิดขึ้นแค่ในอเมริกา มันเกิดในหลายต่อหลายประเทศ เป็นแพทเทิร์นซ้ำๆ ซึ่งทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า ‘สังคมผู้สูงอายุ’ ขึ้นมา

ภาวะ ‘ไม่ยอมแต่งงาน’ และ ‘ไม่ยอมมีลูก’ คือภาวะที่เกิดขึ้นแพร่หลายมากในหมู่ ‘คนรุ่นใหม่’ และยิ่งเป็นคนรุ่นหลังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งอาการหนักขึ้น และไม่ว่าทุกวันนี้จะมีการถกเถียงกันทั้งเรื่องคำอธิบายปรากฏการณ์และวิธีแก้ไข แต่สิ่งที่เป็นข้อเท็จจริงก็คือ Gen Y เป็นคนรุ่นแรกๆ ในโลกที่ ‘ครึ่งหนึ่ง’ ของประชากรทั้งรุ่นนี้อายุถึง 30 ปีแล้วก็ยังไม่ยอมแต่งงาน ไม่ยอมมีลูก จนกลายเป็นเรื่องปกติ ซึ่งนี่คือคนละโลกกับคนรุ่นพ่อแม่ของพวกเขา ที่ถ้าอายุถึง 30 แล้วยังไม่แต่งงานและมีลูก ก็มักจะถูกคนรอบข้างตั้งข้อสงสัยว่าต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ และอาจจะกลายเป็นคนกลุ่มน้อยที่มีตราบาปทางสังคมประทับไว้

และก็แน่นอนอีก ความต่างกันของ ‘ภาวะปกติ’ ในการใช้ชีวิตของคนต่างรุ่น ก็ทำให้คนรุ่นที่แก่กว่าชอบ ‘ถามด้วยความเป็นห่วง’ หลากหลายประเด็น ไม่ว่าจะเป็น ‘แก่ไปแล้วใครจะเลี้ยง?’ ‘จะไม่มีลูกจริงเหรอ?’ ‘เดี๋ยวอีกหน่อยเหงานะ’ ฯลฯ

พูดง่ายๆ คนรุ่นเก่าส่วนใหญ่จะมองว่าถ้าคนไม่มีลูก ชีวิตจะไม่สมบูรณ์ แก่ไปแล้วก็จะมี ‘ปัญหาชีวิต’ สารพัดแบบที่ ‘คนมีลูก’ จะไม่มี และที่สำคัญคือจะ ‘เสียใจ’ ที่ตอนอายุน้อยๆ ไม่ยอมมีลูก

แต่ก็เป็นโชคดีที่ในอเมริกามีนักวิจัยไปทำการสำรวจเปรียบเทียบสุขภาพจิตของเหล่าคนสูงวัยทั้งที่มีลูกและไม่มีลูกและสิ่งที่พบคือคนทั้งสองกลุ่มไม่มีใครสุขภาพจิตดีกว่ากันอย่างมีนัยสำคัญ

ภาพรวมๆ คือทั้งสองฝ่ายมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ซึ่งทำให้ภาพรวมมันพูดไม่ได้ชัดว่าการมีลูกจะทำให้แก่ไปแล้วสภาพจิตใจจะดีขึ้นกว่าคนไม่มีลูก

และที่สำคัญกว่านั้น สิ่งที่คนชอบพูดกับคนไม่มีลูกว่า ‘แก่ไปจะเปลี่ยนใจ’ ‘แก่ไปจะเสียใจ’ เป็นเรื่องที่ไม่จริงเสมอไป เพราะแบบสำรวจนี้สอบถามคนที่ไม่มีลูกจนอายุ 70 ปี คนกลุ่มนี้ก็ไม่ได้ ‘เปลี่ยนใจ’ หรือ ‘เสียใจ’ อะไรทั้งนั้นกับการไม่มีลูกของตัวเอง

ดังนั้นนี่เลยเป็นการโต้แย้งมายาคติที่เชื่อว่าคนไม่มีลูก พอแก่ตัวไปแล้วมองย้อนอดีตก็มักจะเสียดายว่าตัวเองน่าจะมีลูก เพราะข้อมูลที่สำรวจได้บ่งชี้ว่าข้อเท็จจริงเป็นสิ่งตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง และอาจมีนัยว่า จินตนาการพวกนี้เป็นแค่จินตนาการของคนที่มีลูกที่คิดถึงชีวิตในรูปแบบอื่นไม่ออกเท่านั้นเอง

อ้างอิง

• Futurism. STUDY FINDS THAT CHILDLESS COUPLES FEEL NO REGRET AS THEY AGE. https://bit.ly/3UFClpL