จากวันเสาร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ งาน macro Holiday “Y=C+I+G+NX From to the Real World”
GDP (Y) : Gross Domestic product ผลผลิตรวมในประเทศ
เป็นการทำความรู้จักกับแบงค์ชาติ เป็นการพูดถึงองค์รวมว่าแบงค์ชาติมีการทำหน้าที่ดูแลเสถียรภาพ 3 ด้าน ตัวอย่างเช่น เสถียรภาพทางการเงิน เสถียรภาพระบบสถาบันการเงิน และเสถียรภาพระบบการชำระเงิน อีกทั้งยังทราบการเงินของประเทศไทย ตั้งแต่ปีที่ที่อัตราเงินเฟ้อยังเป็นพื้นฐาน และอัตราการเงินเพ้อทั่วไป จนถึง ณ ปีปัจจุบัน ว่าอัตราเงินเฟ้อทั่วไปประมาณ 1-3 % ในการบรรยายในหัวข้อนี้ มีการพูดถึงแบบจำลองเศรษฐกิจมหภาค ซึ่งธนาคารแห่งประเทศไทยใช้ในการพยากรณ์แนวโน้มเศรษฐกิจและเงินเฟ้อ และแบบจำลอง IPMM เป็นแบบจำลอง Semi-structural ที่รวมโครงสร้างภาคการเงินและภาคการคลัง ทำให้วิเคราะห์นโยบาย integrated policy ได้
ที่มา: Amatyakul et al. (2021), “นโยบายการเงินแบบบูรณาการ รังสรรค์พลังจากการผสานเครื่องมือ”, PIER aBRIDGEd
และสุดท้ายของหัวข้อนี้พูดถึงภาคการเกษตร ภาคการท่องเที่ยว และภาคอุตสาหกรรม ในพาร์ทนี้ได้ยก เศรษฐกิจของภาคเหนือมาพูด ว่าตั้งแต่ปี 2535 ถึง ปีปัจจุบันมีอัตราการที่เพิ่มมากขึ้นหรือไม่ จากที่กราฟแสดง ปี 2535-2544 เฉลี่ย 3.4% ปี 2545-2554 เฉลี่ย 4.0% และปี 2555-2564 เฉลี่ย 1.4% เนื่่องด้วยมรสถาการณ์โดวิดและสถานการณ์ทางการเมือง
ที่มา : สพนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ คำนวณโดย ธปท.
NX(Nex Export) การค้าระหว่างประเทศ
จะพูดถึงการค้าระหว่างประเทศ ในพาร์ทนี้มีการถึงการค้าระหว่างประเทศไทย ปี 2566 คู่การค้าของไทย แหล่งนำเข้าและแหล่งส่งออกที่สำคัญของไทย สินค้าที่ไทยนำเข้าและส่งออกที่มากที่สุด ซึ่งการทำการค้ามีข้อดีอย่างไร ในหัวข้อกล่าวว่า ได้รู้จักสินค้าและบริการใหม่ๆ ที่ไม่สามารถผลิตได้ภายในประเทศ ประชาชนได้รับสินค้าที่มีราคาถูก ต่อมามีการพูดถึงองค์การค้าโลก (World Trade Organization) : WTO วัตถุประสงค์คือเจรจาลดอุปสรรคข้อกีดกันทางการค้า เป็นเวทีในการระงับข้อพิพาททางการค้าระหว่างประเทศสมาชิก กฎเกณฑ์การค้าภายใต้ WTO ครอบคลุมทั้งสินค้าและบริการมีสมาชิก 164 ประเทศคิดเป็นร้อยละ 98 ของการค้าโลก หนึ่งในนั้นมีประเทศไทย ซึ่งไทยจะได้อะไรจากการเข้าร่วม WTO ทำการค้าได้อย่างเสรีและเป็นธรรม เนื่องด้วย องค์การค้าโลกมีกฎกติการ สร้างความโปร่งใสในระบบการค้า และเป็นการเสริมสร้างขีดสมรรถนะในการแข่งขันเวทีการค้าโลก
ตัว G (Government) รัฐบาล
เป็นเรื่องเกี่ยวกับหน้าที่ของรัฐบาลในการมีบทบาทหน้าที่กับประชาชน รัฐบาลควรมีการปรับโครงสร้างพื้นฐานให้ประชาชนมีการเป็นอยู่ที่ดี รับฟังปัญหาและข้อบกพร่องของประชาชนในแต่ละพื้นที่ บางพื้นที่ยังไม่สามารถเข้าถึงความเจริญ เพราะฉะนั้นการรับฟังปัญหาที่ประชาชนเจอ รัฐควรให้ความสำคัญและพร้อมลงมือปฏิบัติอย่างทันท่วงที เพื่อให้ประชาชนที่เป็นกองกำลังของชาติได้มีการขับเคลื่อนเศรษฐกิจออกไปในทางที่ดีขึ้นมากกว่าเดิม ขอยกตัวอย่างหน้าที่รัฐจากรูปด้านล่างมา 1 หัวข้อ คือ ด้านเศรษฐกิจ ไทยมีการทำการค้าระหว่างประเทศหลายแห่ง ดังนั้นรัฐต้องทำการประเมินด้านนี้ว่า จะสามารถทำกำไรรายได้ให้ไทยได้มากเพียงใด และหาสิ่งที่เป็นสินค้าหลักในการส่งออก เพื่อจะได้ปรับโครงสร้างและพื้นที่ที่ได้ผลิตสินค้าตัวนี้ ขอยกตัวอย่างเป็น ยางพารา ในภาคใต้ของไทยมีการทำยางพาราเยอะกว่าภาคอื่นๆ เพราะฉะนั้นควรมีมาตรการในการช่วยเหลือเกษตรกรที่ทำการปลูกยาง เพื่อให้มีการส่งออกที่มากขึ้น และการนำเข้าน้อยลงเพื่อรักษาสมดุลทางการเงินภายในประเทศ
ที่มา : https://online.pubhtml5.com/vvcg/wuvk/#p=3
I (Investment) การลงทุน
เป็นเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนในภาคเอกชนที่มีการผลิตและการจำหน่ายสินค้าและบริการ โดยสินค้าและบริการจะจัดจำหน่ายให้กับภาคครัวเรือน ภาครัฐบาล และภาคต่างประเทศ จากที่ฟังในวันงานได้ทราบถึงการลงทุนที่มีการขึ้นลงเนื่องด้วยสถานการณ์โควิด-19 ที่ผ่านมา ไม่เพียงแต่เกิดในไทยเท่านั้น แต่ทั่วโลกยังได้รับผลกระทบมาก ส่งผลให้ไทยในปัจจุบันฟื้นตัวขึ้นมาช้า ในอุตสาหกรรมในไทยยังคงมีการปรับตัวที่ช้า เพราะฉะนั้นแล้วไทยควรทำการลงทุนในภาคเอกชนที่จะสามารถดึงดูดชาวต่างชาติให้มาทำการค้าการลงทุนให้กับไทย เพื่อเป็นการยกระดับให้มีความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจมากขึ้น
ที่มา : การวิเคราะห์โดย SCB EIC จากข้อมูลของสำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
จากรูปจะเห็นว่าไทยมีการฟื้นตัวช้าจากการท่องเที่ยวที่เป็นแหล่งกอบโกยรายได้จากนักท่องเที่ยว ในเมื่อเกิดการล่าช้าจะส่งผลให้เกิดการกู้ยืมที่ต้องนำมาช่วยให้เกิดการกระตุ้นการท่องเที่ยวทำให้มีหนี้ที่ต้องชำระสูง ไทยต้องเผชิญกับการขาดทุนที่ค่อนข้างจะขาดดุล จากความคิดของผู้เขียนเห็นว่า ควรทราบจุดแข็งและจุดอ่อนของด้านการท่องเที่ยว เพื่อให้เวลาทำการกู้ยืมแล้วจะสามารถดำเนินงานได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากที่สุด
C ( Consumption ) การบริโภค
การใช้จ่ายเพื่อการบริโภค พูดถึงภาคการท่องเที่ยว ในจังหวัดเชียงใหม่ ว่าในปี 2023 ตั้งแต่เดือนมกราคมถึงตุลาคม ว่ามีอัตราการเข้ามาของนักท่องเที่ยวเท่าไหร่ โดยมีรายได้จาการที่นักท่องเที่ยวเข้ามาประมาณ 67,045.28 จะแสดงในรูปด่านล่าง
ที่มา : กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา
ต่อมาได้พูดถึงจุดแข็งและจุดอ่อนของเชียงใหม่ว่ามีข้อได้เปรียนหรือเสียเปรียบอย่างไร โดยจะยกตัวอย่างมา 1 เรื่องจากการฟัง คือ ด้านการท่องเที่ยวเชียงใหม่มีแหล่งเชิงนิเวศ และมีทรัพยากรที่หลากหลายเป็นต้นทุนต่อการสร้างรายได้ ที่กล่าวมานี้เป็นจุดแข็งของจังหวัดเชียงใหม่ ส่วนด้านจุดอ่อน ควรมีจุดเด่นของแต่ละพื้นที่ ให้เป็นจุดขาย ไม่ควรพึ่งพาเศรษฐกิจท่องเที่ยวมากเกินไป ค่าจ้างแรงงานค่อนข้างต่ำ ควรทำ Marketing ของจังหวัดเชียงใหม่ หัวข้อที่น่าสนใจอีกคือเรื่องของจังหวัดเชียงใหม่ในอีก 5 ปีข้างหน้า ขอยกเรื่องด้านการเมืองการปกครอง/ความมั่นคง มีช่องทางการรับฟังข้อเสนอแนะ 24 ชั่วโมง มีอิสระ เสรีภาพ ทางการเมือง สภาพลเมือง และส่งเสริมความเป็นประชาธิปไตย
โดยสรุปแล้วจากตัวแปรทั้ง 5 ในด้านความคิดของผู้เขียนมองว่า ไทยมีการพัฒนามาแต่อดีต และมีการพัฒนาที่เน้นย้ำเช่น การส่งออกข้าวทำให้ไทยมีรายได้มากกว่าตัวผลิตภัณฑ์อื่น ไทยก็จะส่งออกเป็นสินค้า ซึ่งเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวสินค้าอื่นก็จะสามารถทำได้ได้มากกว่า อย่างช่วงหลังมีการส่งออกเครื่องปรุง ยางพารา ผลไม้ที่เป็นที่ต้องการของตลาดโลก และจนมาถึงสถานการณ์โควิด-19 ไทยไม่สามารถควบคุมสิ่งใดได้ จึงทำให้เกิดภาวะเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ไม่เพียงแต่ไทย แต่เป็นทั้งโลกที่ได้รับผลกระทบในสถานการณ์โควิด-19 นี้ แต่ด้านต่างประเทศที่มีการพัฒนาแล้วสามารถดึงตัวเองให้กลับมาเป็นประเทศที่สามารถดำเนินการได้อย่างปกติ แต่ไทยยังคงล้าหลังเนื่องด้วยสาเหตุหลายๆประการที่ทำเกิดการกลับมาเป็นปกติ อาจจะเนื่องด้วยระบบภายในประเทศไทยยังไม่แข็งแรงพอ คนในประเทศยังขาดพื้นฐานที่ควรจะได้รับ ฯลฯ เพราะฉะนั้นแล้วการจะอยู่ให้รอดได้ในสถานการณ์ต่างๆนั้น ควรมีการร่วมใจกันเป็นหนึ่ง ระดมความคิดเห็นจากหลายๆฝ่ายและร่วมกันลงมือให้เกิดผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพ
งานเขียนนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา Macrorconomic Theory ll (751309) คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เขียนโดย น.ส.พัชรินทร์ เสนารอด