2 Min

ในทุกครั้งของการบอกลา คือหนึ่งในช่วงเวลาที่เราได้เติบโต

2 Min
1177 Views
07 Mar 2022

เขาว่ากันว่าโตเเล้วต้องเรียนรู้ที่จะบอกลาให้เป็น การบอกลาในเเบบที่ไม่เหลือพื้นที่ให้กับคำว่า เเล้วเราจะมาพบกันใหม่ การบอกลาที่เหมือนเป็นการจากลาครั้งสุดท้ายในชีวิต เเละสิ่งหนึ่งที่ทุกคนรู้กันดีการบอกลาเเบบนี้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำใจเเละยอมรับมันได้ ยิ่งถ้าเราติดอยู่ในความสัมพันธ์ที่มันกำลังทำร้ายเรา เเละส่งผลต่อความรู้สึกของเรา การปล่อยให้ตัวเราติดอยู่ในสถานการณ์นี้มันอาจส่งผลต่อสุขภาพจิตเราได้

เเม้ว่าโดยธรรมชาติเเล้วคนเรามักจะไม่กล้าที่จะออกมาจากความสัมพันธ์พวกนี้ เพราะเป็นอะไรที่ทำใจยาก เเต่เชื่อเถอะว่าถ้าเราออกมาจากความสัมพันธ์ที่เป็นพิษเหล่านั้นได้เเล้ว เราจะเจอกับโลกใหม่ที่ดีกว่าเดิม

เฮนรี่ เเวดส์เวิร์ธ กล่าวไว้ว่า ศิลปะเเห่งการเริ่มต้นนั้นยิ่งใหญ่ เเต่ศิลปะเเห่งการสิ้นสุดยิ่งใหญ่กว่า

ความกลัวทำให้เราไม่กล้าที่จะบอกลา

ถ้าเราไม่กล้าที่จะบอกลา เเสดงว่าเรากำลังทำร้ายตัวเองอยู่ โดยการยอมให้ตัวเองเจ็บปวดจากความหวัง เพราะความหวังเป็นสิ่งสุดท้ายที่คนเราจะยอมปล่อยมันไปง่ายๆ เเละเรารู้สึกหวังว่ามันต้องดี หวังว่าจะไม่เจ็บปวด ถ้ากำลังรู้สึกหลงทางอยู่ในความรู้สึกนี้ ให้ลองหายใจเข้าลึกๆ เเละปล่อยวางมันไปดีกว่า

เเคทริน (Kathrin Ritter) เเละ วาเนสซา (Vanessa Handsel) นักจิตวิทยาจากมหาวิทยาลัยเทนเนสซี กล่าวว่า คนเรามักจะพยายามดิ้นรนเพื่อนึกถึงความสัมพันธ์ที่เคยทำร้ายเรา ถึงเเม้มันจะพรากศักดิ์ศรีเเละลดคุณค่าในตัวเราไปก็ตาม

ดังนั้นเเล้วคนที่ติดอยู่ในความสัมพันธ์ประเภทนี้ จึงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะเรียนรู้เเละจัดการบอกลามันได้

เรียนรู้ที่จะปล่อยวางจะได้ไม่เสียเวลา

จริงอยู่ที่การบอกลามันยาก เเต่เราต้องบอกลาเพื่อไม่ให้เราเสียเวลากับคนหรือความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ

ซึ่งคนที่เราควรจะบอกลาตลอดไปเเบบไม่วนมาเจอกันอีก คือคนที่เห็นเเก่ตัวเเละเอาเปรียบเราในทุกด้าน ถึงเเม้ว่าเราจะให้มิตรภาพเเละความไว้วางใจขนาดไหน คนประเภทนี้มักจะอยู่ข้างเราในวันนี้เเต่อีกวันกลับทิ้งเราไปเฉยๆ ถ้าเราเรียนรู้ที่บอกลาคนเหล่านี้ได้เเล้ว เราก็จะดึงดูดเเละถูกห้อมล้อมด้วยคนดีๆ ที่เข้ามา สุดท้ายก็พบกับมิตรภาพที่เเท้จริง

อัลเบริต (Albert Ellis) นักจิตอายุรเวทด้านความรู้ความเข้าใจ บอกว่า ทุกคนมีพลังในการเปลี่ยนแปลงตนเองเพื่อมุ่งสู่ความสุข

บางครั้งเราก็กลัวที่จะเหงาเลยไม่กล้าบอกลา เพราะความเหงานี้เเหละ ที่จะช่วยให้เรารู้ได้ว่าใครกันที่ยังอยู่ข้างๆ เรา อีกอย่างถ้าเรากลัวเเต่จะเหงา นอกจากจะไม่ได้ทำให้เราโตขึ้นเเล้ว ยังทำให้เรารู้สึกเเย่ลงไปอีก ลองคิดดูว่าถ้าเราอยู่ในพื้นที่ที่รายล้อมไปด้วยผู้คนเเต่กลับรู้สึกโดดเดี่ยว เเบบนี้คงไม่ต่างอะไรกับการอยู่คนเดียวใช่มั้ยหล่ะ

เเม้ว่าการบอกลาจะทำให้เพื่อนเราน้อยลงหรือสังคมลดลง ถึงจะเป็นอย่างนั้น เเต่การเปลี่ยนตัวเองนั้นง่ายกว่าการเปลี่ยนคนอื่นซะอีก เเละอีกอย่างเพื่อนก็เหมือนครอบครัวที่เราเลือกเอง ถ้าคนที่เข้ามาในชีวิตเราเขาไม่สามารถที่จะเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับเราได้ ควรบอกลาเพื่อจะได้ไม่เสียเวลาที่จะเจอคนใหม่ที่ดีกว่า

 สุดท้ายนี้การบอกลามันยากก็จริง เเต่ถ้าเราไม่ลองที่จะทำเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากความรู้สึก เเละความคิดเหล่านั้น เราจะโตขึ้นจากความสัมพันธ์นั้นได้อย่างไร เวลาของเรามีค่า อย่าเสียมันไปกับคนที่ไม่คู่ควร เรียนรู้ที่จะบอกลาเพื่อปลดปล่อยตัวเองออกจากความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ เเล้วก้าวหน้าขึ้นไปอีกขั้น

อ้างอิง