‘กล้าที่จะถูกเกลียด’ เป็นหนังสือที่กำลังโด่งดังในปัจจุบัน โดยผู้เขียนคือ คิชิมิ อิชิโร และ โคะกะ ฟุมิทะเกะ ผู้ที่นำมาแปลเป็นฉบับภาษาไทยคือ สำนักพิมพ์ วีเลิร์น เป็นหนังสือที่ทำให้เราเข้าใจการดำเนินชีวิตโดยไม่จำเป็นต้องวิ่งตามเติมเต็มความหวังหรือความรู้สึกชอบของผู้อื่น แต่วันนี้เราจะไม่ได้มารีวิวหนังสือเล่มนี้ แต่จะขอหยิบยืมแนวคิดเดียวกัน มานำเสนอผ่านมุมมองของนักจิตวิทยาอย่าง แนนซี โคเลียร์ (Nancy Colier) กันบ้าง กับบทความอย่าง ‘Do You Have the Courage to be Disappointing?’
ก่อนอื่นเราอาจจะต้องเล่าก่อนว่า เป็นเรื่องปกติมากๆ ที่เรามักจะกังวลกับสายตาของคนรอบข้างที่มองมา เพราะเราอยากเป็นคนที่ถูกรัก อยากให้คนอื่นยอมรับนับถือ เพื่อให้ตัวเองรู้สึกมีคุณค่า แต่การให้ความสำคัญกับคนอื่นมากเกินไป อาจทำให้เราเหนื่อยเกินจำเป็น
อย่างเวลาที่เรากำลังตัดสินใจว่าจะเลือกทำสิ่งใดนั้นหากเราไม่โฟกัสแต่ตัวเองแต่สนใจคนอื่นมากไปอาจทำให้เรารู้สึกเหนื่อยล้าที่ต้องแคร์คนอื่นอยู่ตลอดเวลาและหมดไฟจากการใช้ชีวิตแบบนี้ในที่สุด
จะดีกว่าไหม หากเราไม่ต้องพยายามจะเป็นในสิ่งที่เราไม่ต้องการ โดยไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับความผิดหวังจากคนอื่น และนี่เป็นวิธีง่ายๆ ที่จะทำให้เราเลิกแคร์คนอื่น และกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง
- ตระหนักรู้ในตัวเอง: เป็นการยึดมั่นในสิ่งที่เราอยากทำจริงๆ เพราะที่ผ่านมาเราอาจเคยชินกับความรู้สึกที่ต้องทำในสิ่งที่คนอื่นต้องการ จนลืมไปว่าความต้องการที่แท้จริงของเรานั้นเป็นอย่างไร ดังนั้น หากเรามัวแต่ไปสนใจคนอื่น หรือแคร์คนอื่น ให้เรากลับมามองตัวเองว่าเราอยากเป็นแบบนี้จริงๆ หรือ ถ้าไม่ใช่ แล้วแบบไหนคือสิ่งที่เราต้องการกันแน่
- พูดความจริง และแสดงตัวตนที่แท้จริง: เปิดเผยตัวตนของเราให้ทุกคนเห็นเลยว่า เราเป็นอย่างไร แม้จะรู้ว่าความจริงที่แสดงออกไป มันขัดแย้งกับความคิดเห็นของคนในสังคม และจะทำให้พวกเขารู้สึกผิดหวัง แต่วิธีนี้จะช่วยให้เราหลุดพ้นจากกรอบที่คนอื่นคุมขังเราไว้ได้
- ปล่อยให้คนอื่น ‘ไม่โอเค’ กับเราบ้าง: ลองนึกภาพตามดูว่า เพื่อนร่วมงานของเรา โยนงานในส่วนที่ตัวเองต้องทำมาให้เรา (เพราะเราดูใจดี) การที่เราปฏิเสธจะไม่ทำนั้นไม่ได้แปลว่าเราใจร้าย แต่เพราะหน้าที่นี้ไม่ใช่ส่วนที่เราต้องรับผิดชอบ และปล่อยให้พวกเขาหาทางออกด้วยตัวเอง ถึงจะมีเสียงบ่นลอยตามลมมาบ้างก็ตาม แต่สิ่งนี้ก็จะช่วยเติมเต็มพลังชีวิตของเรากลับมาได้
การเปลี่ยนแปลงตัวเองนั้นไม่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน สิ่งสำคัญที่สุด คือต้องทำให้มันเป็นกิจวัตรประจำวัน โดยอาจเริ่มจากจุดเล็กๆ เช่น ไม่แสดงออกถึงความใจดีมากเกินไป พูดให้น้อยลง หรือเสนอความจริงอย่างตรงไปตรงมาต่อเหตุการณ์นั้นๆ เพื่อให้คนอื่นเห็นว่าเรามีความคิดแบบไหน ถ้าไม่ตรงกับคนรอบข้าง พวกเขาก็จะไม่เกิดความคาดหวังในตัวเรา แต่มันไม่ได้แปลว่าคุณต้องทำตัวไม่ดี ไม่ได้แปลว่าคุณต้องเป็นคนเห็นแก่ตัว หรือไม่ช่วยเหลืออะไรใครเลยนะ!
อ้างอิง
- Do You Have the Courage to Be Disappointing?. https://citly.me/Zmkyp