หลายครั้งที่มีงานวิจัยบอกเราว่าการอยู่คนเดียวส่งผลเสียต่อสุขภาพใจของเรามากมายเต็มไปหมด การจมอยู่กับความเหงาเเละโดดเดี่ยว ทั้งทำให้เราตกอยู่สภาวะความรู้สึกลบต่าง ๆ เเละ สุขภาพกายอย่างมีความเสี่ยงเป็นโรคอัลไซเมอร์ หรือ ความดันโลหิตสูงได้
เเต่ก็มีงานวิจัยอีกส่วนหนึ่งเหมือนกันที่ออกมาบอกว่า การอยู่ตัวคนเดียวบ้างก็สำคัญกับการรักษาสุขภาพใจของเราเช่นเดียวกัน เราจึงขอพาทุกคนมารู้จักอีกเเง่มุมของการอยู่คนเดียวว่าไม่ได้มีเเต่ความเหงา เเละโดดเดี่ยว เเต่เป็นอีกวิธีที่ช่วยเยียวยาใจเราได้เหมือนกัน
ปฏิเสธเลยไม่ได้ว่า ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติของ ‘สัตว์สังคม’ อย่างเรา เเต่สุขภาพใจของเราก็รับผลกระทบจากการเข้าสังคมอยู่ดี ทั้งความเครียด ความกังวลว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา มองเรายังไง หรือ หลายครั้งที่เราต้องปรับเปลี่ยนนิสัยหรือตัวตนของเราไปเพื่อให้เข้ากับคนรอบข้างที่หลากหลายได้
การปลีกตัวออกมาจากสังคมเเละคนมากมายบ้าง เป็นอะไรที่ใจของเราก็ต้องการไม่แพ้การมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นเลย นอกจากการให้เราได้พักชาร์จพลังใจเเล้ว การมีช่วงเวลาให้เราได้อยู่คนเดียวอาจมีประโยชน์กับใจของเรามากกว่าที่คิด
ให้เราได้รู้จักตัวเองมากขึ้น
มีหลายสิ่งที่ไม่สามารถทำได้ถ้ามีคนอื่นอยู่กับเราด้วย การทำความรู้จักตัวเราให้มากขึ้นก็เป็นอีกสิ่งที่เราทำได้ เราได้รู้จักตัวเอง ได้หาความสนใจของเราเเละ พัฒนาตัวเองได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องรู้สึกกดดัน หรือ กลัวว่าใครจะคิดกับเรายังไงหรือตัดสินเรามั้ย
ช่วยให้เรามีสมาธิ โฟกัสมากขึ้น
การทำงานเป็นกลุ่มหรือทีมอาจทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า ‘Social loafing’ ที่หมายถึง เมื่อต้องทำงานร่วมกันหลาย ๆ คน เราอาจทำออกไปอย่างไม่เต็มประสิทธิภาพ เพราะเรารู้ว่าจะมีคนอื่น ๆ เข้ามาทำในส่วนที่เราทำไม่ได้นั่นเอง การทำสิ่งต่าง ๆ ในตอนที่อยู่คนเดียวจึงช่วยให้เราทำงานได้อย่างเต็มความสามารถเเละจดจำข้อมูลของสิ่งที่ทำได้มากกว่ามีคนอื่น ๆ อยู่ด้วย
ช่วยเพิ่มความคิดสร้างสรรค์
นอกจากการออกไปพบเจอผู้คน เจอสิ่งใหม่ ๆ การอยู่คนเดียวก็ช่วยเพิ่มความคิดสร้างสรรค์ให้กับเราได้เหมือนกัน เพราะเมื่อเราอยู่คนเดียว จะไม่มีสิ่งรบกวนภายนอกมาดึงความสนใจของเรา ให้จินตนาการของเราได้มีพื้นที่มากขึ้น
เเละยังมีงานวิจัยจากปี 2020 บน Journal Nature Communications พบว่า การอยู่คนเดียวหรือ ความเหงา ช่วยกระตุ้นกระเเสไฟฟ้าในระบบประสาทที่เกี่ยวกับจินตนาการของเรา ช่วยให้เรามีไอเดียสร้างสรรค์ที่มากขึ้น เพราะเมื่อสมองของเราว่างจากการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น สมองจะรีบผลิตไอเดียหรือความคิดออกมาเติมเต็มสมองส่วนที่ไม่ได้ทำงานอยู่นั่นเอง
ช่วยให้เราเข้าสังคม เเละ รักษาความสัมพันธ์ได้ดีขึ้น
การอยู่คนเดียวไม่ได้แปลว่าเราจะเข้าสังคมไม่เก่งเสมอไป มีงานวิจัยหนึ่งที่บอกว่า การอยู่คนเดียว
ช่วยให้เราสามารถเข้าสังคม เเละ รักษาความสัมพันธ์ได้ขึ้น เเละอาจดีกว่าคนที่อาศัยอยู่ร่วมกับรูมเมท หรืออาศัยร่วมผู้อื่นตลอดเวลา
เพราะเมื่อเราอยู่คนเดียวทำให้เราเห็นคุณค่าของความสัมพันธ์ในชีวิตเรามากขึ้น เเละ เราได้มีเวลาชาร์จพลังให้กับตัวเอง มากกว่าคนที่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นตลอดเวลาที่อาจจะหมดเเรงหรือไม่มีเวลาได้พักจากการอยู่ร่วมกับคนอื่น
สุดท้ายเเล้วการอยู่คนเดียวอาจไม่ได้เเย่อย่างที่คิด เเละไม่ได้หมายถึงความเหงา หรือโดดเดี่ยวเสมอไป เวลาที่ได้อยู่คนเดียวก็เป็นอีกเวลานึงที่ให้เราได้พักใจ ได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับความคิดของเรามากขึ้น เเละบางทีการทำความรู้จักกับตัวเราอาจจะตื่นเต้นไม่ต่างจากพบเจอคนใหม่ ๆ เลยเพราะเราอาจได้เจอกับตัวตนของเราหรือความชอบที่เราทำหล่นหายไปก็ได้นะ
อ้างอิง
How Important Is Alone Time for Mental Health? https://bit.ly/2W3sWOK
Things To Do By Yourself. https://bit.ly/3m8te1v