2 Min

คุยกับตัวเองเรื่อง ‘การปลอบประโลม’

2 Min
210 Views
09 Sep 2022

เราเชื่ออยู่ตลอดว่าทุกสรรพสิ่งบนโลกล้วนดำเนินต่อไปด้วยดีได้ต้องประคองอยู่บนเส้นขีดของความพอดิบพอดี

ไม่มากไปจนสุดโต่ง ไม่น้อยไปจนหละหลวม

ถ้ามองในมุมธรรมะหน่อยเขาคงเรียกกันว่า ‘ทางสายกลาง’

.

โดยส่วนตัวไม่ได้เข้าไปอยู่ในโลกของศาสนาหรือเรื่องหลักธรรมคำสอนของสิ่งใดมากนัก

รูปแบบความคิดไหนที่เข้ากับชีวิตและสามารถนำมาปรับใช้ให้ตัวเราทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ดีขึ้น สิ่งนั้นจะเป็นเหมือนชุดความคิดที่เรานำมาใช้กับตัวเอง

.

พอพูดถึงเรื่อง ‘ความพอดิบพอดี’ อยากชวนให้มองรอบตัวว่าตั้งแต่เรื่องเล็กไปจนถึงเรื่องใหญ่ล้วนเกี่ยวข้องกับสิ่งนี้กันทั้งนั้น

.

ในมุมมองเศรษฐศาสตร์มันคือทฤษฎีที่เรียบง่ายและเป็นพื้นฐานของเหล่านักเศรษฐศาสตร์ตัวน้อยๆอย่างเราที่ต้องศึกษา

‘กฎการลดน้อยถอยลงของอรรถประโยชน์เพิ่ม’ (Law of Diminishing Marginal Utility) – ทฤษฎีที่ชื่ออาจฟังดูห่างไกล แต่ความจริงได้พูดถึงพฤติกรรมของคนเราอย่างเข้าใจลึกซึ้ง

อธิบายอย่างง่ายคือ

เมื่อเราได้รับสิ่งใดที่ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนเลยจุดของความพอดีในความอิ่มเอมนั้นแล้ว พอได้รับสิ่งนั้นเข้าไปอีก ความสุขที่เกิดขึ้นกลับลดน้อยถอยลงไปจนอาจทำให้เราเป็นทุกข์ได้เลย

การกินบุฟเฟ่ต์จนจุกอาจนำมาซึ่งอาการที่ไม่อ่อนโยนต่อสุขภาพ

แต่พอปล่อยให้ท้องหิว พุงจิ๋วๆ ก็งอแง

.

เพลงโปรดยิ่งฟังยิ่งดำดิ่งไปในดนตรีที่แสนคุ้นหู

แต่เปิดวนไปหลายครั้งเข้ากลับเริ่มเบื่อหน่ายจนอยากปิดหนี

.

ขยับมามองในด้านความสัมพันธ์ก็ยังคงเกิดภาพให้คิดตามได้ชัดเจน

ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ในรูปแบบไหนก็ตาม

ไม่ต่างอะไรกับความสัมพันธ์ระหว่างเราและผู้อื่น

การพูดคุยกับใครบางคนอาจทำให้เราสุขใจที่ได้แลกเปลี่ยนมุมมองความคิด

วันไหนที่เขาหายไป ใจอาจจะกระวนกระวายโหยหาอย่างไม่รู้ตัว

แต่เมื่อใดก็ตามที่เริ่มเข้าใกล้จนเกาะกินเวลาส่วนตัวของกันและกัน

กลับยิ่งอยากจะขยับออกไปให้ไกลและเริ่มชื่นชอบในตัวตนกันน้อยลง

ไม่ต่างอะไรกับความสัมพันธ์ในตัวเอง

การพูดคุย ปลอบประโลม และให้กำลังใจตัวเองทำให้เรามีพลังลุกขึ้นมาแก้ไขสิ่งที่เคยผิดพลาด ล้มเหลว ให้เป็นเราที่ดีขึ้นกว่าเดิมได้

กลับกันยิ่งกลัวมากขึ้นเมื่อได้พูดคุยลงลึกเข้าไปในจิตใจที่แสนบอบบางดวงนี้

การปลอบใจจะกลับกลายเป็นการให้ท้ายตัวเอง เมื่อทำสิ่งผิดพลาดมากเกินไปหรือเปล่า

.

การปลอบประโลมตัวเองเป็นเรื่องดีและยังอยากทำอยู่เสมอ

การให้กำลังใจยังคงเป็นสิ่งสวยงามที่ยังมอบให้กันและกันได้ตลอด

การพูดคุยยังคงเป็นกลไกของการสร้างความสัมพันธ์ที่แสนน่ารัก

.

เพียงแต่อยากให้ตัวเองได้เติบโต

ไม่ลดน้อยถอยลงไปตามเส้นกราฟของเรื่องราวใดก็ตาม

แด่ความสุขที่หวังว่าจะไม่ลดน้อย…และถอยลง